تبیین پیامدهای خلاقیت در پرستاران بالینی: یک مطالعه کیفی

مقدمه: پرستاران افراد کلیدی نظام بهداشت و درمان هستند و توانایی ارائه راه‌حل‌های خلاقانه برای بهبود کیفیت و ایمنی بیماران و بهبود شرایط محیط کار را دارند. این مطالعه باهدف تبیین پیامدهای خلاقیت پرستاران بالینی در ایران انجام‌شده است. مواد و روش‌ها: این مطالعه کیفی با رویکرد تحلیل محتوای کیفی قراردادی انجام گرفت. داده‌ها از طریق مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با 16 پرستار که دارای ایده‌های جدید و مفید در محیط بالین بودند به روش نمونه‌گیری هدفمند از بخش‌های مختلف بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران و جهرم طی سال‌های 1393-1392 جمع‌آوری شد. همه مصاحبه‌ها ضبط و سپس کلمه به کلمه دست‌نویس گردید و با استفاده از روش تحلیل محتوای کیفی قراردادی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. استحکام داده‌ها توسط مشارکت‌کنندگان و کنترل خارجی تائید شد. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها منجر به استخراج 5 طبقه اصلی گردید که شامل تسهیل (آسان‌سازی) کار، ارتقاء کیفیت، رشد و بالندگی سازمان، پاداش خلاقیت و کاهش بار مالی بود. نتیجه‌گیری: خلاقیت پرستاران در محیط‌های بالینی منجر به ساده‌سازی انجام کارها و مراقبت‌های پرستاری، افزایش کیفیت مراقبت از بیماران، پرستاران و سایر اعضای گروه بهداشتی درمانی، رشد و ارتقاء مؤسسات بهداشتی درمانی، کاهش بار مالی بیماران و بیمارستان می‌گردد. بنابراین، مدیران و سیاست‌گذاران پرستاری باید در جهت ایجاد جو پرورش‌دهنده خلاقیت و حمایت از رفتارهای خلاقانه کارکنان اقدام نمایند.